توضیحات
خلاصه کتاب شریان مکران از زبان مهدی قزلی
خط لوله انتقال نفت گوره به جاسک یک ابر پروژه بود که دو هدف مهم داشت: یکم خارج کردن بخشی از صادرات نفت خام از خلیج فارس و کم کردن وابستگی به تنگه هرمز و دوم توسعۀ غرب منطقه مکران. هر دو هدف بسیار راهبردی و دارای تأثیرات اقتصادی، اجتماعی و امنیتی هستند با افق توسعه پایدار.
این هزار کیلومتر خط لوله ۴۲ اینچ که از گوره در استان بوشهر شروع می شود و بعد از گذشتن از جنوب استان فارس در استان هرمزگان و بعد از تنگه هرمز در کنار کوه مبارک به مقصد می رسد، در نهایت ظرفیت انتقال روزانه یک میلیون بشکه نفت را دارد. یعنی اگر روزی به هر دلیلی اتفاقی برای تنگه هرمز بیفتد که نشود نفتی از آن بگذرد ما همچنان نفت باریکه یک میلیون بشکه ای را داریم!
از طرفی این خط لوله با مخازن ده میلیون بشکه ای که در پایان مسیر است تأمین کننده تأسیسات پترو پالایشگاهی جاسک خواهد بود که ضمن تبدیل این منطقه به یکی از قطب های پالایشگاهی و مرکز انرژی کشور، بازار نزدیک تری برای خریداران در دنیاست؛ خریدارانی که لازم نیست از کوچه باریک تنگه هرمز بگذرند و در محله پرتنش خلیج فارس استرس داشته باشند.
ساخته شدن این پالایشگاه ها، ارتقای زیرساخت ها را همراه خواهد آورد و این همه باعث بهتر شدن وضعیت کشور و مردم بومی منطقه می شود.
آنچه در مورد این طرح برایم اهمیت داشت دو چیز بود: یکم، تمام ایرانی بودن همه مواد اولیه و همه متخصصان و دوم، سریع انجام شدنش.
در مورد اول به دلیل تحریم، حتی لوله های انتقال نفت ترش را که فقط چند کشور در دنیا می ساختند، ساختیم و این کار چندین شرکت فولادسازی و لوله سازی را احیا کرد یا توسعه داد. شیرهای بین راهی، پمپ ها و … همه و همه برای اولین بار در تاریخ صنعت نفت در داخل تولید شد از این نظر این پروژه در تاریخ ایران بی نظیر است.
در مورد دوم برای ما که عادت داریم ببینیم پروژه های کوچک و بزرگ به خاک فنا رفته و خورندگان سال های سال از کنارش می خورند، اتمام فاز اول خط لوله گوره جاسک در بیست ماه باورکردنی نبود. باید دست های کارگران و مهندسان جوان این پروژه را بوسید و برایشان کلاه از سر برداشت.
راستی اگر می شود چنان ابرپروژه ای در چنین زمانی و فقط با نگاه به امکانات و تخصص داخلی به نتیجه برسد واقعاً در پروژه های بزرگ زخم خورده و ناتمام چه می گذرد؟
هنوز دیدگاهی داده نشده است