دفتر مرکزی : تهران
021-28423858
تهران
021-28423858

کتاب برخیزید خاطرات شفاهی سیدحمید شاهنگیان-روایت پیشرفت-راه یار

سرودخوان انقلاب

معرفی و بررسی کتاب «برخیزید» | خاطرات شفاهی سید حمید شاهنگیان
تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی | سرودها و ترانه های انقلاب-5 | مجموعه گنج 
انتشارات راه یار | 207 صفحه | چاپ اول 1398
برگزیده بخش فرهنگی-اجتماعی نخستین جایزه کتاب روایت پیشرفت

کتاب «برخیزید»، خاطرات شفاهی سیدحمید شاهنگیان است که توسط روح الله رشیدی تدوین شده است. برخیزید از جهاتی یک رویکرد و یک دسته نو در تاریخ شفاهی انقلاب است. پرداختن به جنبه های فرهنگی-هنری و فاصله گرفتن از تاریخ سیاسی صرف برای مخاطبان تازگی دارد. انقلاب اسلامی ایران فارغ از تحولات سیاسی، حاکم شدن یک روح معنوی و حرکت به سوی ساخت انسان الهی بود. به همین سبب بیش از آنکه یک انقلاب سیاسی باشد، یک انقلاب و حرکت فرهنگی بود که در سیاست و حاکمیت هم جلوه کرد. اما آنچه در بعد رسانه ای و روایت بیشتر نمود پیدا کرده است همان رویکردها و فعالیت های سیاسی است و کمتر به لایه های فرهنگی-اجتماعی پرداخته شده است. در حالی که مسیر ماندگاری و نفوذ در سطح عمومی مردم، مسیر هنر است. کتاب «برخیزید» یک روایت ناب و دسته اول گوشه ای از این فعالیت هاست. ما با یک اثر روان در بیان و پرفراز و نشیب رو به رو هستیم!

از طهران قدیم تا قلب شیکاگو

«برخیزید» یک شروع کاملا کلاسیک و رسمی دارد. از معرفی راوی شروع می شود و با معرفی نسب خانوادگی پدر و مادر ادامه پیدا می کند. چیزی که برای شروع انتظار آن را نداریم. شروع کتاب می توانست یک تعلیق از بحبوحه اتفاقات نزدیک به انقلاب باشد یا برش های جذابی که در کتاب وجود دارد، تا مخاطب را با نوعی حس تعلیق یا پرسش با روایت همراه کند. وقتی پای روایت فرهنگ و هنر درمیان است ما انتظار داریم روایت از مایه های هنری و شگردهای ادبی بیشتری بهره ببرد. با این حال ما با یک روایت روان و جذاب روبرو هستیم که در خط سیر منظم پیش می رود. آنقدر روان که می توانید سیدحمید شاهنگیان -که حالا سنی از او گذشته است- را مقابل خود تصور کنید و پای صحبت ها و خاطرات شیرین او بنشینید.

خرده روایت های کودکی شاهنگیان ما را با خود به طهران قدیم می برد و در گوچه پس کوچه های محله های قدیمی می گرداند. پای سفره یک خانواده سنتی، مذهبی و اعیانی می نشینید که همه چیزش به قاعده است. انگار همه چیز قرار است در یک چارچوب خاص و نظم از پیش تعریف شده ای جلو برود. اما انگار سیدحمید می خواهد سازناکوک این روایت باشد.

یکی از چالش های کتاب «برخیزید» پرداختن با صبر و حوصله به زندگی نامه سیدحمید شاهنگیان است. کتاب با این پرسش مواجه است که این متن یک زندگی نامه است یا روایتی از فعالیت های فرهنگی-هنری انقلاب را روایت کند؟ یا چنان که روح الله رشیدی در مقدمه کتاب مدعی است این روایت در بازسازی منظومه نظری و عملی جمهوری اسلامی در حوزه موسیقی، به کار می آید؟

تصور من این است که پرداختن به این زندگی نامه جستجویی است برای یافتن ریشه های هنری و موسیقیایی راوی که در تضاد با چارچوب های خانوادگی اوست. مولف انگار در بخش اول کتاب -پیش از شهریور 1357- در حال ساخت انسانی است که قرار است آن اتفاقات و جریانی که هدف تالیف کتاب است توسط او رقم بخورد. برای مثال دم خور بودن با سازدهی و چند روایت مشابه که از راوی یک شخصیت درونگرا و گوشه گیر برای مخاطب می سازد. ریشه های شاعرانگی، پیوندهای مذهبی  و … مولفه هایی است که بدون دلیل در کنار هم قرار نگرفته اند! با این حال روایت کودکی هم خالی از وقایع مربوط به انقلاب نیست و خاطرات 15 خرداد 42 را در ذهن راوی کندوکاو می کند.

روزولتِ شیکاگو و رویای امریکایی

روایت های شخصی بعد از مهاجرت تحصیلی به امریکا هم ادامه پیدا می کند. با اینکه فعالیت های راوی در امریکا جدی تر می شود و با پیوستن به انجمن اسلامی هویت و جهت می گیرد، باز هم خرده روایت های شخصی حضور دارند. تصویری که راوی از امریکا می سازد هم جذاب است و هم قابل توجه. علاوه بر اینکه فراز و نشیب های زندگی، تحصیل و فعالیت های سیاسی مخاطب را با خود می کشاند. روایت شکل گیری جریان های دانشجویی در امریکا هم خالی از لطف نیست! جرقه ساخت اولین سرودها را برای شاهنگیان در امریکا می خورد. جایی که احساس می کند دست بچه مسلمان ها در مقابل کمونیست ها و چپی ها خالی است و خودش دست به کار می شود.

دیدار با انقلابیون

آوردن نام کسانی که در گروه های دانشجویی در امریکا فعال بودند و ارتباط آنها و روایت های از نزدیک شاهنگیان هم از جذابیت های کتاب است. گرچه ارتباطی با موضوع اصلی برقرار نمی کند. افرادی مانند محسن سازگارا، میرحسین موسوی و … . پاورقی های کتاب که به معرفی و سرنوشت فعالیت نام ها پرداخته است به جا و به خوبی تنظیم شده اند.

تا صفحه 72 کتاب ما بیشتر با راوی و مسیری که طی کرده است آشنا می شویم. فصل 4 کتاب با عنوان برخیزیم در هوای آزادی نقطه کانونی کتاب است و آنچه کتاب برای آن تنظیم شده است. 

. آخرین حضور محمدرضا پهلوی در کسوت شاه در امریکا
24 آبان 1356- محوطه باز کاخ سفید
شاه در حالی در محوطه کاخ سفید به ایراد سخنرانی پرداخت که تظاهرات گسترده و بی سابقه ای علیه وی در مقابل کاخ در جریان بود. با حضور شاه در کاخ سفید این اعتراضات به اوج خود رسید تا جایی که درگیری بین دانشجویان و طرفداران شاه و پلیس بالاگرفت و پلیس مجبور به استفاده از گاز اشک آور شد. گاز اشک آور بر اثر وزش باد در محوطه کاخ سفید پراکنده شد و در چشمان شاه و حاضران رفت. تصویر شاه در حالی که با دستمال اشک هایش را پاک می کرد، در آن زمان بازتاب گسترده ای در داخل و خارج ایران داشت.

| برخیزید، صفحه 69.

کتاب برخیزید-سیدحمید شاهنگیان-روایت پیشرفت-انتشارات راه یار-محمدرضا پهلوی1356

نگاهی به آسمان

فراتر از علقه های مذهبی و باورهای دینی که به وضوح در روایت نمایان است، دو امر رنگ و بوی دیگری به روایت داده اند. اولی ارتباط قلبی با خداوند است. این ارتباط در سراسر داستان حضور دارد. یک نوع ارتباط مداوم و معناداری با خداوند برقرار است. دومی سرسپردن به تقدیرات الهی است. گویا روایت یک تقدیر الهی را به تصویر کشیده است و انسانی را از میان همه فراز و نشیب های زندگی گذرانده و پرورانده است تا به نقطه ای برساند که آن کار اصلی و ویژه اش را انجام بدهد. 
 

نقطه کور روایت

با همه خرده روایت های جذاب که گاهی کاملاً شخصی هستند، بازهم نقطه ابهامی در رابطه با محور اصلی روایت برای مخاطب باقی می ماند. مخاطب با این پرسش روبرو است که راوی اطلاعات تخصصی درباره موسیقی را از کجا و چه زمانی کسب کرده است. چیزی که از قلم افتاده و نبود آن روایت را ناقص کرده است. این نقطه ضعف وقتی مشهود می شود که شاهنگیان بصورت تخصصی وارد حوزه موسیقی در صدا و سیما می شود و کار تخصصی می کند و اتفاقاً مخاطب از نوع روایت ها درمی یابد که او در حوزه موسیقی فراتر از ذوق سررشته دارد. 

روایت انقلاب از نزدیک

«برخیزید» انقلاب را از نزدیک روایت می کند. درگیری مستقیم شاهنگیان در ایران از شهریور 57 کلید می خورد. او که با نیت مبارزه مسلحانه به ایران می آید با مشاهده وقایع 17 شهریور از نزدیک شروع به ساخت سرود بصورت انفرادی می کند. از آن جایی که شاهنگیان بصورت مستقیم و در بطن ماجرا حضور دارد از گفته ها و شنیده ها نمی گوید. روایت او از انقلاب روایت از نزدیک و مستقیم است. مواجه با نیروهای ساواک و مخفی کاری هایش و … یک برخورد نزدیک را روایت می کند و این جنبه استناد و جذابیت کتاب را بالا می برد.

انقلاب هنرمندانه

شاید مهمترین خصیصه روایت «برخیزید» و تولید سرودهای انقلابی در بستر انقلاب بودن آن است. یعنی ما با یک روایت هنرمندانه انقلاب در قالب شعر و موسیقی نیستیم، سرودها با کارکردهای مختلف و بصورت فعالانه در پیشبرد انقلاب نقش دارند و این بسیار مهم است. گاه می خواهند پیام انقلاب را در قالب هنر به مخاطب منتقل کنند و آن را فراگیر کنند، گاه برای حل یک مسئله و چالش دست به تولید سرود می زنند. برای مثال برای به چالش کشیدن مقابله نظامیان با مردم دست به ساخت یک سرود می زنند و توسط نوجوانان آن را به دست سربازان می رسانند. مسئله محوری و حل مسئله توسط هنر و موسیقی از عناصر کلیدی روایت «برخیزید» است. 

ارائه هنرمندانه و ساخت اثر

یکی از ابتکاراتی که شاهنگیان انجام می دهد، تلفیق سخنرانی های امام با سرودهای ساخته خودش است. یعنی پا را از تهیه سرود فراتر می گذارد و سخنرانی امام را در قالب یک اثر هنری که با سرود همراه شده است ارائه می دهد. با این شیوه اثرگذاری و فراگیری و نفوذ انقلاب را بیشتر می کند. این سبک کار، آن هم به تنهایی و بدون تجهیزات با جو امنیتی و پلیسی آن دوران یک کار فوق العاده است و یک ابداع به حساب می آید. 

مدیریت موسیقی

حضور شاهنگیان در مدیریت موسیقی در یک بزنگاه تاریخی است. او توانسته است با روحیه ابداعی که داشته است و با نگاه مدیریتی به جوان ها میدان دهد و قدیمی ها را در مسیری که می خواسته جهت دهد و جریان سازی کند. او هم با موسیقی دان هایی مواجه است که انقلاب را درک نکرده اند و انقلابی هایی که موسیقی را حرام می دانند. کار کردن و جریان سازی در چنین مختصاتی کار دشواری است که شاهنگیان از پس آن برآمده است.

اما آنچه موسیقی را همواره با مشکل مواجه کرده است نداشتن چارچوب های مشخص برای ارزیابی آن است. برای مثال خاطره ای را در مواجه با آیت الله مجتبی تهرانی روایت می کند که ایشان از معیارهای ایشان درباره موسیقی می پرسد. ای کاش شاهنگیان می توانست با آن جایگاهی که در میان انقلابیون و اهالی شعر و موسیقی داشت چارچوب مشخصی برای موسیقی بر مبنای اصول دینی تدوین می کرد تا مسئله موسیقی به سرانجام می رسید.

نگاه انتقادی در «برخیزید»

روایت با یک چالش مواجه است و آن تقابل و تضادهای دینی و موسیقی است. در کتاب به برخی از تنگ نظری ها درباره موسیقی اشاره می شود. بیان این مشکلات بخشی از کتاب را به حالت نقادانه و انتقادی سوق می دهد. یکی از نقاط ضعف کتاب نپرداختن دقیق تر و واکاوی مسایل است. هدفی که کتاب برای آن تدوین شده یا لااقل نقطه کانونی تدوین کتاب است با دقت و شرح به آن پرداخته نشده است و ماجرا بصورت واضح و روشن برای مخاطب منعقد نمی شود. 

روایت چرخش های فرهنگی

تغییر و تحولات سیاسی بصورت یکباره ممکن هستند. گرچه آنها هم طی مراحلی رخ می دهند ولی سیر تغییرات مشخص است و از مسیر تدوین قانون و رای گیری و … انجام می شود. ولی مسیر تغییرات فرهنگی چطور ترسیم می شوند؟ جامعه که تا دیروز با تولیدات زرد و فاسد پهلوی خو گرفته است و سبک زندگی خاصی داشته است چطور به یکباره انقلابی و اسلامی می شود؟ روایت این چرخش های فرهنگی و هنری را در کتاب «برخیزید» می توانید بخوانید!

از جاهایی که به آن اشاره شده است، سینما است. ماجرا از پوستر نیمه عریان یک هنرپیشه سردر یک سینما شروع می شود و شاهنگیان که راضی نمی شود بی خیال از کنار آن بگذرد و پس انقلاب چنین صحنه ای را تحمل کند. او به همراه دوستانش دست به کار می شوند و سینماهای وابسته به طاغوت و مانند آن را مصادره می کنند و پس آن شروع به بازبینی فیلم ها برای نمایش در آن ها می کنند. این مسیر هم خالی از چالش نیست. در این روایت ما شاهد ایجاد تغییرات بصورت خودجوش و مردمی در رسانه و زمینه فرهنگی هستیم.  

برخیزید-شاهنگیان-بنیادهنری متضعفین

یک بنیاد فرهنگی مردمی!

چندماهی از پیروزی انقلاب می گذشت. یک روز داشتم از خیابان شاه آباد…رد می شدم. چشمم افتاد به تصویر بزرگ و نقاشی شده زنی نیمه عریان بر سردرِ یک سینما. … از بس از این صحنه ها دیده بودیم، برایمان عادی شده بود و دیگر جلب توجه  نمی کرد. چشم هایمان از این جور صحنه ها رد می شد. هیچ وقت برایمان مهم نبود که چه چیزی در سینما پخش می شود، اما این دفعه ایستادم و توجه ام  به آن تصویر جلب شد. با خودم گفتم مگر در این مملکت انقلاب نشده؟ این چه صحنه هایی است که در سینما وجود دارد؟! داشتم به این فکر می کردم که بالاخره باید کسی به فکر اصلاح این وضعیت باشد. مثل اینکه هنر در مملکت ما صاحب ندارد، چرا کسی ککش نمی گزد و … .

| از متن کتاب «برخیزید»، حکایت شکل گیری «بنیاد هنری مستضعفین»، ص135.  

از مدیریت هواپیمایی آسمان تا رایزن فرهنگی

شاهنگیان پس از جدا شدن از وادی موسیقی به واسطه تحصیلاتش در رشته مدیریت به هواپیمایی آسمان می رود که ماجرایش را در کتاب ذکر کرده است. پس از آن هم به عنوان رایزن فرهنگی به هند می رود. هر جایی که می رود سعی می کند سومدیریت ها را سامان دهد و کار درخوری ارائه دهد. روایت کتاب در این زمینه ابتر و شاید به دلیل بی مناسبت بودن جایگاه های مدیریتی شاهنگیان روایت کتاب ادامه پیدا نمی کند. اگرچه روای ارتباط ش را با این حوزه حفظ کرده است.

آیا «برخیزید» یک «روایت پیشرفت» است؟

کتاب «برخیزید» در نگاه اول شاید یک «روایت پیشرفت» به حساب نیاید. حقیقت این است که خرده روایت های شخصی در رتبه اول و فعالیت های انقلابی تشخیص خط روایت پیشرفت را مشکل می کنند. در اینجا باید به تعریف پیشرفت و روایت پیشرفت مراجعه کنیم و ببینیم ما در روایت پیشرفت دنبال چه چیزی هستیم. این کتاب از آن دسته آثاری نیست که هر کسی بدون مناقشه بپذیرد که یک روایت پیشرفت است.
«برخیزید» یک روایت پیشرفت است اگر بپذیریم شاهنگیان توانسته است یا تلاش کرده است یک جریان دینی-انقلابی در زمینه شعر و موسیقی ایجاد کند و در آن فضای مسموم و گاه زرد پیش از انقلاب سبک جدیدی را بنیان نهد. به طوری که اگر کارها و آثار او را نادیده بگیریم انگار بخشی از هویت فرهنگی انقلاب اسلامی را نادیده گرفته ایم. گرچه مسیر او با بی مهری هایی مواجه می شود و فعالیت ها در این زمینه ادامه نمی یابد. و این هم یکی از تلخی هایی است که در برخی از روایت های مربوط به انقلاب اسلامی مشاهده می کنیم. در حوزه حکمرانی اتفاقی که برای جهادسازندگی می افتد و در «رسم جهاد» به آن پرداختیم.

«برخیزید»؛ یک کتاب خوش ساخت است

«انتشارات راه یار» کتاب را با ویژگی های ظاهری قابل قبولی ارائه می کند. طراحی جلد و صفحه بندی استاندارد هستند. نام کتاب به خوبی، سرود «برخیزید» را در خاطر مخاطب زنده می کند و به موضوع اصلی روایت اشاره می کند. علاوه بر اینکه بیانگر نگاهی نو و یک خیزش در حوزه موسیقی است.

پاراگراف های کتاب گرچه گاهی از حد معمول بلندتر می شوند ولی عنوان بندی ها به خوبی میان مطالب حدفاصل ایجاد کرده است. جلد کتاب با لبه های گرد حس خوبی دارد. تصاویر پایانی در کنار توضیحات با حوصله کار شده اند و مکمل مطالب کتاب و گاه روایت های مجزایی دارند.